استفاده از فناوریهای نوین بیومتریک در زمینههای مختلف از جمله مدارک شناسایی و سفر، روز به روز رو به گسترش است. یکی از مهمترین کاربردهای بیومتریک، استفاده از اطلاعات بیومتریک افراد به جای اسناد فیزیکی سنتی، در گذرنامه و ویزاها میباشد.
گذرنامه بیومتریک حاوی اطلاعاتی همچون اثر انگشت، عکس و اطلاعات شناسایی فرد است که به صورت دیجیتال ذخیره میشود. در این مقاله قصد داریم تا به بررسی مفهوم گذرنامه بیومتریک، مزایا و چالشهای آن بپردازیم.
ساده ترین راه برای تشخیص بیومتریک بودن پاسپورت شما نگاه کردن به جلد است. اگر لوگوی دوربین طلایی کوچک در پایین وجود دارد ، بیومتریک است. در غیر این صورت ، فناوری نگهداری شده در پاسپورت بیومتریک آنقدر پیشرفته شده است و اجزای آن آنقدر کوچک است که به هیچ وجه نمی توانید توده یا برجستگی را احساس کنید
پاسپورت بیومتریک با تمدید کلیه پاسپورت های فعلی صادر می شود. اطلاعات و روش های تغییر از پاسپورت فعلی به پاسپورت بیومتریک جدید در زمان مقرر منتشر می شود.
چالشهای پیش روی گذرنامه بیومتریک عبارتاند از:
حفظ حریم خصوصی
هزینههای بالا
پذیرش گسترده
اگرچه گذرنامه بیومتریک مزایای زیادی دارد، اما چالشها و مشکلاتی نیز در استفاده از آن وجود دارد. یکی از مهمترین چالشها، مسئله حفظ حریم خصوصی و امنیت دادههای شخصی افراد است. اطلاعات بیومتریک حساسیت بالایی دارند و باید به شکل امنی ذخیره و منتقل شوند تا از دسترسی و استفاده غیرمجاز در امان باشند. همچنین پیادهسازی و نگهداری زیرساختها و تجهیزات بیومتریک، هزینهبر است. در نهایت، پذیرش گسترده این فناوری توسط مردم و دولتها نیازمند زمان است و باید با آموزش و فرهنگسازی همراه باشد.
گذرنامه بیومتریک گامی مثبت در جهت بهرهگیری از فناوریهای نوین شناسایی است. این فناوری مزایای زیادی همچون شناسایی دقیقتر، امنیت بالاتر و عبور و مرور سریعتر را به همراه دارد، اما پیادهسازی و استقرار گسترده آن نیازمند صرف هزینه و زمان کافی برای آموزش و ایجاد بسترهای فرهنگی و اجتماعی لازم است. با وجود چالشهایی که وجود دارد، میتوان انتظار داشت که در آیندهای نه چندان دور، گذرنامههای بیومتریک جایگزین گذرنامههای فعلی شوند.